جایگاه ویژه چین در تشخیص چهره
آیا سامانههای تشخیص چهره در چین به همان مقدار که دولت چین میگوید قوی است؟
دولت چین در حال تلاش برای ترکیب ۱۷۰ میلیون دوربین امنیتی با هوش مصنوعی و تکنولوژی تشخیص چهره برای ایجاد سامانه نظارتی وسیع است. دولت در مورد تلاشهایش خاموش نمیماند و اغلب به موفقیتهای تکنولوژیکی خود در رسانههای دولتی اشاره میکند تا مردم را از تواناییهای چشمگیرش با خبر کند.
اما گزارشهای اخیر نشان میدهند که این تکنولوژی آنقدرها هم موفق نبوده که دولت میخواهد شهروندان خود آن را باور کنند. به عنوان مثال، یکی از متخصصان استارت آپ هوش مصنوعی چینی که از تکنولوژی نظارت استفاده میکند به بیزنس اینسایدر گفت که پلت فرم آن نمیتواند بیش از ۱۰۰۰ نفر را به دلیل محدودیتهای تکنولوژیکی جستجو کند.
دولت چین در حال تلاش برای ایجاد یک دولت تکنولوژیک اقتدارگرا است که از طریق هوش مصنوعی و تشخیص چهره برای شناسایی و نظارت بر ۱، ۴ میلیارد شهروندش، فعالیت میکند.
دولت برنامههای وسیعی را برای سامانه نظارتی گسترده دارد، که منجر به تبدیل شدن کشور به یکی از بزرگترین بازار در جهان برای نظارت تصویری میشود – ۶،۴ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۶، بر اساس تخمینهای IHS Markit Ltd. صرف این پروژه شده است. چین در حال حاضر دارای ۱۷۰ میلیون دوربین امنیتی برای استفاده سیستم نظارتی Skynet است که در سالهای آینده به ۴۰۰ میلیون خواهد رسید.
به دور از پنهان کردن تواناییهای گسترده آن از مردم، دولت بارها موفقیت نظارت با تکنولوژی بالا را در ماههای اخیر تبلیغ کرده است.
در ماه سپتامبر گذشته، روزنامه چینی انگلیسی زبان، خبری در مورد چگونگی استفاده پلیس در چینگدائو از فناوری تشخیص چهره برای دستگیری ۲۵ جنایتکار چاپ کرد. در ماه مارس، پلیس پکن از تشخیص چهره و عینک هوشمند AI استفاده کرد تا مجرمان را بگیرد – فقط چند ماه پس از آنکه پلیس در هنان و ژنگوجو آزمایش عینکها را در ایستگاههای قطار آغاز کرد.
در Xiangyang، یک صفحه نمایش غول پیکر بر روی یک اسکله راه اندازی شد تا نام و چهره ولگردها و سایر متخلفین را نشان دهد که توسط دوربینها سر بزنگاه گرفتار شده بودند و در ماه دسامبر، چین تنها ۷ دقیقه با یک خبرنگار بی بی سی در مورد سیستم Skynet پیشرفته خود صحبت کرد.
اما همه این موفقیتها یک واقعیت ساده را نشان میدهند: تکنولوژی نظارت، آنقدر ها هم فراگیر یا مؤثر نیست که دولت و رسانهها معتقدند.
در جلسه اخیر در دفاتر Megvii، (یکی از پیشگامان هوش مصنوعی پیشرو و یکی از ارائه دهنده اصلی فناوری تشخیص چهره توسط پلیس چین)، Xie Yinan، در دیدار با معاون رئیس جمهور این شرکت.
بر خلاف تصورات موجود که توانایی تشخیص چهره پلیس چینی میتواند هر کسی را در هر کجا ردیابی کند، تشخیص چهره فناوری نیست که به آسانی بتوان از آن استفاده کرد.
او گفت پلت فرم++ Megvii Face، که چندین اداره پلیس در چین از سال ۲۰۱۶ برای دستگیری ۴۰۰۰ نفر از آنها استفاده کردهاند، دارای محدودیتهای تکنولوژیکی جدی است.
به عنوان مثال، حتی اگر چین اسکن چهره هر یک از شهروندانش را در سیستم خود بارگیری کند، غیرممکن است که همه افرادی را که در مقابل دوربین ++Face مرتبط هستند را شناسایی کنند. در حالی که الگوریتم ++Face بیش از ۹۷٪ دقیق است، میتواند فقط یک تعداد محدودی از چهرهها را در یک زمان جستجو کند.
برای این کار، پلیس باید چهرههایی را که میخواهند به یک سرور محلی در ایستگاه قطار یا مرکز فرماندهی بارگذاری کند که در آن قصد نظارت دارند. ++Face پس از آن از الگوریتم خود برای مطابقت این چهره با آنهایی استفاده میکند که در دنیای واقعی وجود دارند.
کی گفت که امکان جستجوی سیستم برای بیش از ۱۰۰۰ چهره در یک زمان امکان پذیر نخواهد بود – اطلاعات و قدرت پردازش لازم برای عملیاتی بزرگتر نیاز به یک ابر رایانه دارد. به علاوه، کی گفت که امروزه آنها نمیتوانند سیستم ۲۴/۷ را اجرا کنند. این چیزی است که پلیس باید زمانی فعال کند که یک وضعیت خاص وجود دارد.
در حالی که امکان دارد که سیستم بتواند به ابر رایانه در ابر متصل شود تا قدرت محاسبات را تقویت کند، از دیدگاه امنیتی بسیار خطرناک خواهد بود. سیستم باید آفلاین و محلی بماند.
هنگامی که پرسیده شد آیا شرکت هیچ نگرانی در مورد چگونگی استفاده پلیس از پلت فرم ++Face دارد یا خیر، پاسخ این بود که دولت باید چارچوب حقوقی را درباره زمان و چگونگی اجرای قانون با استفاده از آن را مشخص کند. او گفت: “ما به دادهها دسترسی نداریم.” “چیزی که ما انجام میدهیم این است که به آنها یک سرور [بارگذاری شده با ++Face] میفروشیم. فقط همین.”
بزرگ نمایی پیشرفتهای تکنولوژیکی
تشخیص چهره تنها حوزهای نیست که تواناییهای تکنولوژیکی و اقتدارگرایی چین توسط رسانهها و دولت بیش از حد مورد تحسین قرار گرفته است.
در Xiangyang، بین ارتکاب جرم و جنایت تا تشخیص چهره یک تأخیر ۵- تا ۶ روزه وجود دارد. مقامات محلی به نیویورک تایمز گفتهاند که انسانها، نه یک الگوریتم، از طریق مطابقت عکسهای گرفته شده در محل با هویت افراد این کار را انجام میدهند.. پلیس در چین، دوربینهای نظارتی زیادی را در مراکز اصلی کنترل میکند. اما، به نوعی، آن سختی خودش را دارد. این تناقضها اغلب در مورد مردم غایب است، به ویژه هنگامی که رسانههای دولتی مردم را از تواناییهای تکنولوژیکی آگاه میسازد. اخیراً گزارش شده که در ژنگو، یک قاچاقچی هروئین پس از تشخیص چهره او با عینکهای هوشمند به جرم خود اعتراف کرده است. مارتین چرزپپا، یکی از همکاران موسسه اقتصاد بین المللی پترسون، به تایمز گفت: “کل نکته این است که مردم نمیدانند که آیا آنها تحت نظارت قرار میگیرند یا خیر و این عدم اطمینان باعث میشود که مردم بیشتر از قوانین اطاعت کنند.” مطمئناً، زمان تا قبل از پیشرفت تکنولوژی بسیار مهم بوده است. دولت چین و سرمایه گذاران فن آوری کشور، پول زیادی را صرف راه اندازی تشخیص چهره مانند Megvii کردهاند. Megvii در ماه نوامبر گذشته ارزشی برابر با ۴۶۰ میلیون دلار داشت که بیشتر از یک صندوق سرمایه گذاری دولتی بود. در حالی که دقیق ارزیابی نشده، اما احتمال دارد که این ارزش تا حدود ۲ میلیارد دلار هم باشد. دو شرکت کوچکتر چینی شامل Deep Glint و Yitu در سال گذشته ارزشی برابر با ۳۸۰ میلیون دلار داشتند. SenseTime به یک رقیب بزرگ، بعد از کسب ارزش ۶۰۰ میلیون دلاری در ماه آوریل و ۶۲۰ میلیون دلاری در ماه ژوئن و به عنوان بزرگترین شرکت AI ارزشمند جهان تبدیل شد و در حال حاضر دارای ارزشی برابر با ۴، ۵ میلیارد دلار است.